Szwedzka wymowa nastręcza uczącym się szwedzkiego sporo kłopotów.
W zeszłym tygodniu napisała do mnie Ania z pytaniem, dlaczego w niektórych sytuacjach “sk” wypowiadamy w taki sam sposób jak jest to napisane (np. Skål! – Na zdrowie!), a w niektórych sytuacjach “sk” zamienia nam się na tzw. sje-ljudet (o sje-ljudet nagrałam film na moim kanale na yt, zobaczysz go tutaj).
Za taką sytuację odpowiedzialne są tzw. miękkie i twarde samogłoski (szw. mjuka och hårda vokaler).
Jak zapewne się domyślasz, to właśnie miękkie samogłoski odpowiadają za zmiękczenie spółgłoski, która je poprzedza. Pod wpływem miękkich samogłosek, spółgłoski ulegną następującym przemianom w wymowie:
Poniżej możecie zobaczyć przykłady ze słowami, zaczynającymi się na “sk”.
Pod wpływem twardych samogłosek “sk” wypowiadamy tak jak podsunęłaby to nam nasza polska logika:
Pod wpływem miękkich samogłosek “sk” przeistoczy nam się w szeleszcząco-chropowaty sje-ljudet:
Poniżej przygotowałam dla Ciebie samogłoskowe bingo, które pozwoli Ci sprawdzić, czy dobrze rzopoznajesz miękkie i twarde samogłoski. W zadaniu jedno słowo jest podchwytliwe, czy wiesz jakie?
Jeżeli masz jakieś pytania odn. języka szwedzkiego – napisz do mnie. Chętnie pomogę.